20 september (Yachats)

Devil's churn

Woensdag 20 september
Vanmorgen voor ons doen uitgeslapen (tot half 9) en weer heerlijk luxe ontbeten. Daarna hebben we buiten in 2 luie stoelen koffie gedronken. We hebben vandaag weer zin om iets te ondernemen en we besluiten om naar Cape Perpetua te gaan. Deze kaap is ontdekt door kapitein Cook in 1778 en hij heeft ook de naam bedacht. Cape Perpetua is een van de hoogste punten van Oregon en is vooral bekend om zijn rotsformaties en de gigantische golven die op die rotsen beuken. We zijn eerst naar het uitzichtspunt gegaan waar we de rotsen diep beneden ons zagen liggen. Daarna hebben we het bezoekerscentrum bezocht zodat we wat meer te weten kwamen over de omgeving. Vervolgens zijn we lopend op pad gegaan. Door het milde klimaat heb je ook hier een soort regenwoud. Daar zijn we doorheen gelopen en aan het eind wachtte ons de Giant Spruce (spar) Deze gigantische boom is 500 jaar oud en 75 meter hoog. Hij is ontstaan doordat op een omgevallen boom een zaadje is ontkiemd. Er is dus een nieuwe boom ontstaan op de wortels van een oude boom. We werden helemaal stil van de omvang en hoogte van deze boom om nog maar te zwijgen over het feit dat hij dus 500 jaar oud is. Je kunt het je haast niet voorstellen.
Naast deze reus hebben we gelunched.
Na deze trail zijn we weer richting oceaan gegaan en wel naar Devil’s Churn, een gigantische inham in de rotsen. De golven die hier op de rotsen slaan, kunnen wel 10 meter hoog komen.
We zijn met een steile trap naar beneden gegaan en we hebben een hele tijd op de rotsen zitten kijken naar de inderdaad gigantische golven. Iedere golf is weer anders en je kunt absoluut niet voorspellen waar hij tegen de rotsen beukt. Dat maakt het ook zo gevaarlijk.
We zijn dus maar op een veilige afstand gaan zitten. Al met al was het zeer indrukwekkend.
Nadat we weer omhoog waren geklommen (een eitje na Uncle Tom’s Trail) zijn we naar de getijdenpoelen gaan kijken. Deze poelen zijn bereikbaar bij eb en je kunt er de mooiste dingen in zien zoals zee anemonen, zeesterren, krabbetjes en allerlei zeeplanten. We hebben dus heel wat geklauterd over de lavarotsen maar het was de moeite waard.
We waren net van plan om terug te gaan toen het begon te regenen.
In Yachats hebben we nog even wat boodschappen gedaan en daarna zijn we teruggegaan naar onze cabin. Vanavond zijn we nogmaals uit eten geweest in dezelfde tent als gisteren en nu zijn we aan het genieten van onze laatste avond in deze cabin. Het is hier zo vreselijk gezellig. Het haardvuur brandt weer (het hout wordt elke dag gratis aangevuld), de schemerlampen zijn aan en de gordijnen zijn dicht. (het regent nog steeds en de oceaan is niet meer te zien omdat het donker is). Morgen gaan we weer verder met onze reis. We hebben hier in Yachats ongelooflijk genoten en we nemen met pijn in ons hart afscheid van deze geweldige cabin.