24 september (Mt. Rainier NP)

Mt. Rainier in de zon

Zondag 24 september
Het eerste wat we deden vanmorgen, was kijken wat voor weer het was. En geloof het of niet, een strakblauwe hemel met een zonnetje. Het was nog wel erg fris maar het belooft veel voor de rest van de dag. Om half 10 zijn we op weg gegaan naar Mt.Rainier NP.
Mt.Rainier NP is geopend sinds 1899. Het maakt deel uit van de Cascade Mountains, een enorme keten met Mt.Rainier als hoogste punt (4392 m). Mt.Rainier is zelfs vanuit Seattle te zien. Het park staat bekend om zijn vele gletchers, watervallen en adembenemende uitzichten. Het is er vaak bewolkt maar wij hebben dus weer eens heel veel geluk. Vanuit Packwood waar we hebben overnacht, is het niet ver rijden. Vanaf het begin van de rit konden we Mt. Rainier al zien schitteren in de zon. Hoe verder we het park inreden hoe groter en indrukwekkender deze berg werd. Het is niet te beschrijven hoe mooi Mt Rainier is in de zon. Je wordt er echt helemaal stil van. Dan realiseer jij je weer even hoe klein en nietig je als mens bent.
We hebben de berg van verschillende kanten bekeken en de Noord Oost zijde is de mooiste kant. Vanaf Sunrise Point heb je een overweldigend uitzicht op een gedeelte van de Cascade Mountains. Het is zó fantastisch mooi . Ik zou het graag willen beschrijven maar ik kan het niet.
Het maakt een onvergetelijke indruk, dat is zeker.
Bij Sunrise Point was het behoorlijk druk maar we zijn er weer in geslaagd om een plekje te vinden waar we een grandioos uitzicht hadden op Mt. Rainier én waar we helemaal alleen waren. Hier hebben we op een picknickbankje een hele poos van de zon en van het uitzicht genoten.
Op de terugweg hebben we nog een trail gedaan; de Glacier Basin Trail. Het was weer een behoorlijk heftige trail vonden wij. Het was een pad bezaaid met stenen en stukken rots en uiteraard ging het alleen maar omhoog. Maar het was zeker de moeite waard.
We kwamen veel beekjes en watervalletjes tegen waar je vaak d.m.v. een boomstam overheen moest. Na een poosje kwamen we bij een gletschermeer. Heel mooi en melkgroen van kleur. Dat betekent dat het water rechtstreeks vanaf de gletscher komt. Dat veroorzaakt de melkkleur.
Na voor ons gevoel een hele tijd klimmen, kregen we uitzicht op de Emmon gletscher. Heel erg mooi. Je zag heel goed de ribbels in de gletscher. Ook hier hebben we een poosje van genoten. Toen zijn we toch maar omgekeerd want het was al vrij laat in de middag.
Om 5 uur waren we weer bij de auto en zijn we teruggereden naar Packwood.
Het was een fantastische dag en we zijn diep onder de indruk van alle wonderschone dingen die we weer gezien hebben. Mt Rainier heeft een diepe indruk op ons gemaakt en we hopen dat we de berg kunnen zien als we in Seattle zijn, maar daar wil ik nog even niet aandenken.