Hidden Lake met (onze) mountaingoat
Dinsdag 5 september
Om 8 uur opgestaan en weer een home made ontbijtje genuttigd. Daarna spullen gepakt en uitgecheckt. Vandaag gaan we de “going to the sun” route rijden, de beroemde weg van de ene kant van het park naar de andere kant. Na ongeveer een kwartiertje rijden, hoera, onze eerste beren gespot. Heel in de verte zagen we een zwarte stip wat duidelijk een zwarte beer was. In het struikgewas dicht bij ons hoorden we een hoop lawaai en echt op zo’n 10 meter afstand zagen we een zwarte beer die bezig was voedsel te zoeken. Doordat de struiken zo dicht waren moest je heel goed kijken om hem te zien maar hij was er echt. Gaaf!!!!!!!
De going to the sun route was fantastisch. We gingen steeds hoger en hoger en we zagen de meest mooie ravijnen, watervallen, bossen en uitzichten. Dit alles omringd door hele hoge bergen met eeuwige sneeuw.
Bij “Logan’s Pass” hebben we de auto neergezet en hebben we eerst het infocentrum bezocht.
Daarna hebben we de “Hidden Lake” trail gelopen. Fantastische uitzichten, maar je moest er wel wat voor over hebben. Het pad ging steil omhoog en na iedere bocht lag er weer een nieuw steil stuk op ons te wachten. Maar het resultaat mocht er zijn. Heel diep beneden ons zagen we een heel mooi meer met op de achtergrond gigantische bergtoppen. Toen we een stuk verder liepen zagen we een Colombia ground squirl (een soort eekhoorn) die heel dicht bij ons kwam. Nog wat verder zagen we een berggeit die absoluut niet bang was. Hij ging vlak voor ons op het pad liggen, dus wij zijn er maar omheen gelopen.
Op een mooi plekje hebben we gelunched in het gezelschap van weer een andere berggeit die eerst rakelings langs ons heen liep en vervolgens vlak bij ons gezellig ging liggen. Heel apart was dat. Na de wandeling hebben we de auto weer gepakt en zijn verder de “going to the sun” route afgereden. Daarna hebben we een stuk door het Black Feet Indianen Reservaat gereden.
We zijn nog een keer gestopt bij een riviertje met allemaal stroomversnellingen. Je waande je echt in het Wilde Westen Het had ons niks verbaasd als we een aantal cowboys tegen waren gekomen die de rivier over wilden steken. Heerlijk een poos aan de kant van de rivier gezeten met de voeten in het ijskoude water. En in de verste verte echt niemand te zien. Daarna zijn we opnieuw het park ingereden op weg naar onze volgende overnachtingsplek de “Swift Current Inn”. De omgeving daar is heel erg mooi. Je bent omringd door bergen en het is er erg relaxed. Hier zitten de echte hikers .De kamer is wel erg klein en gehorig maar het is er erg gemoedelijk. We hebben heerlijk gegeten bij de Italiaan( ja die zit hier ook).
We hebben vandaag weer zoveel indrukken opgedaan dat we geen zin meer hebben om iets te doen. Dus lekker luieren op bed en weer vroeg slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten